Urodził się w rodzinie rolnika. Przed wojną rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Krugłym Lasku, po zajęciu rodzinnej miejscowości przez Rosjan, kontynuował naukę w szkole radzieckiej. Podczas okupacji niemieckiej był łącznikiem radzieckich oddziałów partyzanckich. Po wyzwoleniu podjął naukę w szkole podstawowej, początkowo w Krugłym Lasku, później w Rybakach. W 1950 uzyskał tzw. małą maturę.
24 września 1950 rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej Nr 4 w Dęblinie, skąd po odbyciu kursu podstawowego – przeniesiony na kurs pilotażu myśliwskiego do Oficerskiej Szkoły Lotniczej Nr 5 w Radomiu. Ukończył Oficerską Szkołę Lotniczą Nr 5 w Radomiu, jako pilot lotnictwa myśliwskiego – 30 grudnia 1951 w stopniu chorążego. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 31 pułku lotnictwa myśliwskiego w Warszawie-Bemowo. Służąc w tym pułku, od 6 maja 1952 był dowódcą klucza na samolotach Jak-9, od 9 sierpnia 1952 – oficerem strzelania powietrznego pułku, od 28 września 1953 – już w stopniu podporucznika został dowódcą eskadry, a od 10 stycznia 1955 – pomocnikiem dowódcy pułku do spraw pilotażu.
1 grudnia 1955 został oddelegowany na Kurs Doskonalenia Oficerów Lotnictwa w Centrum Szkolenia Lotniczego w Lipiecku, w ZSRR. Był jednym z pierwszych pilotów przeszkolonych na samolotach MiG-17. Po ukończeniu kursu, 6 października 1956 otrzymał przydział do 21 samodzielnego pułku lotnictwa rozpoznawczego w Sochaczewie na stanowisko pomocnika dowódcy pułku do spraw pilotażu. 23 czerwca 1961 został zastępcą dowódcy do spraw liniowych, a od 21 maja 1963 pełnił obowiązki dowódcy tego pułku.
W okresie od 22 października 1964 do 1 sierpnia 1967 dowodził 21 pułkiem lotnictwa rozpoznania taktycznego w Sochaczewie. 20 lipca 1966 – w szyku „Grot” na samolotach MiG-17 brał udział w defiladzie z okazji 1000-lecia Państwa Polskiego nad Warszawą.
Następnie studiował w Wojskowej Akademii Lotniczej im. Gagarina w Monino. Studia ukończył 30 lipca 1971 po czym został zastępcą dowódcy 3 Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Szturmowo-Rozpoznawczego w Świdwinie do spraw liniowych. Od 7 grudnia 1973 był dowódcą tej dywizji. Po ukończeniu Wyższego Kursu Akademickiego w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa, od 17 listopada 1977 pełnił obowiązki zastępcy dowódcy Wojsk Lotniczych do spraw liniowych, a 7 maja 1979 r. był zatwierdzony na tym stanowisku. 22 lutego 1986 został zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych do spraw szkolenia – do 1 lipca 1990.
Od 10 grudnia 1990 pełnił funkcję szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Białymstoku. Był działaczem społecznym – w Klubie Generałów WP i innych organizacjach byłych żołnierzy i lotników. 5 września 1991 przeniesiony został w stan spoczynku.
Był pilotem wojskowym pierwszej klasy, posiadał nalot ponad 2860 godzin. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych uczestniczył w prawie wszystkich defiladach lotniczych.
Będąc w stanie spoczynku zamieszkał w Białowieży, pracował społecznie na rzecz mieszkańców Białowieży i powiatu hajnowskiego. W 1998 wybrany do Sejmiku Powiatowego.
Zmarł 5 lipca 1999. Pochowany 10 lipca 1999 w Białowieży na skraju Puszczy Białowieskiej. W pogrzebie wzięła udział delegacja WP z dowódcą Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej gen. dyw. Kazimierzem Dziokiem. (źródło Wikipedia)
Dodaj komentarz