Barbara Pacholska c. Kazimierza i Aleksandry; (ur. 22 października 1952 r. we wsi Adamowo, gm. Mielnik); Od 1963 roku mieszkanka wsi Sokole gm. Michałowo; animatorka kultury, poetka, publicystka, instruktorka teatralna, działaczka społeczna.
Członek Towarzystwa Przyjaciół Sokola (prezes od 1 sierpnia 2009 r. do chwili obecnej, II kadencja), członek honorowy Białostockiego Towarzystwa Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki, członek honorowy Stowarzyszenia ,,Uniwersytet Trzeciego Wieku” w Białymstoku.
Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego nr V w Białymstoku (1971 r.) oraz Wydziału Administracyjno-Ekonomicznego na Uniwersytecie Warszawskim (1977 r.). Od 1978 roku zawodowo związana z Wojewódzkim Domem Kultury później Wojewódzkim Ośrodkiem Animacji Kultury w Białymstoku, w którym od 1990 roku do 2008 roku tj. do chwili przejścia na emeryturę pełniła funkcję zastępcy dyrektora. Drogę do pracy w tej instytucji otworzyła jej nowatorska działalność kulturalna prowadzona od 1969 roku w świetlicy wiejskiej w Sokolu, a od 1972 roku w nowo otwartym klubie ,,Ruch”. Wraz ze swoimi rówieśnikami zrzeszonymi w Związku Młodzieży Wiejskiej rozwinęła m. in. działalność teatralną. Sokolański ,,Teatr przy kawie” w ogólnopolskim przeglądzie tego typu teatrów działających przy klubach ,,Ruch” zajął w 1976 roku pierwsze miejsce w województwie białostockim. Ponadto w latach 1977-1979 klub ,,Ruch’ w Sokolu zdobywał pierwsze miejsca w konkursie ,,Na najlepszy wiejski klub kultury” organizowanym przez RSW ,,Prasa Książka Ruch” i WDK, natomiast w 1979 roku wieś uzyskała tytuł ,,Wsi Aktywnej Kulturalnie” w ramach inicjatywy kulturalnej pod nazwą ,,Akcja Teren” prowadzonej w byłym województwie białostockim.
Mając tak bogate doświadczenie w kulturalnej działalności środowiskowej Barbara Pacholska stała się najbardziej znaną i cenioną animatorką kultury, autorką i realizatorką wielu interesujących i cennych projektów związanych z upowszechnianiem kultury w województwie podlaskim. Warto wymienić chociaż kilka z nich. Z jej inicjatywy Wojewódzki Konkurs „Na najlepszy wiejski klub kultury” co roku miał inny zakres i hasło m. in. ,,Korzenie” – odwoływanie się do historii swoich rodzin, miejscowości itp., czy „Wyjść z opłotków”, który zachęcał do szerszej współpracy poza swoją wsią, w sąsiedztwie. Pucharem przechodnim w tym konkursie była czarna malwa wykuta przez twórcę ludowego Mieczysława Hulewicza z Czarnej Wsi Kościelnej, zachęcająca laureatów do dalszej aktywności. Liczącymi się wydarzeniami były także wojewódzka edycja konkursu ,,Mecenas Kultury Województwa Podlaskiego” prowadzona od 2000 r., konkurs na najciekawszą inicjatywę lokalną pt. „Ze znakiem lokalności”, czy „Rodzinne spotkania z kulturą ludową województwa podlaskiego”. Przez około 15 lat organizowała spotkania regionalnych towarzystw kultury, których celem było wzajemne poznanie się liderów lokalnych stowarzyszeń oraz wymiana doświadczeń. Inicjowała także powołanie w każdej gminie prasy lokalnej jako obywatelskiego forum wymiany myśli i poglądów oraz promocji aktywnych propozycji kulturalnych i postaw twórczych. Była społecznym opiekunem Oddziału Białostockiego Stowarzyszenia Twórców Ludowych. W latach 2004 – 2008 prowadziła także Klub Poetów Ludowych, w ramach którego organizowała warsztaty literackie ,,Roztopy Poetyckie”, ,,Sianokosy Poetyckie” i ,,Przymrozki Poetyckie”. Spotkania te odbywały się w gminach, gdzie prężnie działały grupy poetyckie. Jest współpomysłodawcą konkursu poetyckiego im. Melanii Burzyńskiej organizowanego przez Moniecki Ośrodek Kultury od 2003r oraz konkursu literackiego „Nasze gniazdo” organizowanego przez Ośrodek Animacji Kultury i Rekreacji w Szudziałowie. Dzięki swojej energii, skuteczności i niekonwencjonalności działania stała się głównym współtwórcą współczesnego wizerunku WOAK, zaliczającego się do wiodących tego typu instytucji w kraju oraz autorką strategii działania WOAK na lata 2007 – 2013.
W 1994 r. wspólnie z prof. Władysławem Serczykiem, prof. Wojciechem Pędichem i księdzem biskupem pomocniczym Henrykiem Ciereszko była współzałożycielem Stowarzyszenia ,,Uniwersytetu Trzeciego Wieku” w Białymstoku.
Jest autorką tomu wierszy okolicznościowych, niezwykłego daru dla animatorów i twórców kultury z białostockiego środowiska Wersy trzpiotliwe (WOAK, Białystok 2008), wspólnie z Ewą Kupraszewicz zbioru legend, anegdot i opowieści Pomiędzy prawdą a legendą (TPS, Sokole 2011) oraz książki o dziejach swojej wsi Okruchy historii wsi Sokole i okolic (TPS, Sokole 2010). Posiada także bogaty dorobek redakcyjny. Jest redaktorką kilkudziesięciu indywidualnych zbiorów poetyckich i prozatorskich twórców ludowych z województwa podlaskiego oraz kilku antologii m.in. Chodziłeś naszymi drogami, wybór wierszy poetów ludowych dedykowanych Janowi Pawłowi II (Białystok, 1999).
Jest autorką scenariuszy wielu prestiżowych imprez kulturalnych, jubileuszy zespołów artystycznych i instytucji. Została matką chrzestną zespołu folklorystycznego „Tyniewiczanki” z Tyniewicz Dużych gm. Narew.
Barbara Pacholska została uhonorowana Brązowym (1984), Złotym (2002) i Kawalerskim (2013) Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1988), Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2006), Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007), Dyplomem Honorowym Ministra Kultury (2001 r.) Złotą Odznaką „Zasłużony Białostocczyźnie” (1997) i Odznaką honorową Województwa Podlaskiego (2007). Ponadto w 2000 roku otrzymała prestiżową nagrodę i medal Zygmunta Glogera nadaną przez Stowarzyszenie Prasoznawcze Stopka w Łomży za szczególne zasługi w badaniu, ochronie i rozwoju kultury województwa podlaskiego. Wspólnie z Ewą Kupraszewicz otrzymała wyróżnienie Wojewody Podlaskiego w wojewódzkim konkursie Społeczna Inicjatywa Roku za 2010 rok. W 2012 r. z nominacji Marszałka Województwa Podlaskiego znalazła się w gronie laureatów XII Krajowego Konkursu Kryształowej Koniczyny, którego celem jest promowanie kreatywnych ludzi pracujących społecznie na rzecz edukacji wsi i upowszechnianie dobrych pomysłów na aktywizację środowisk wiejskich. Takie właśnie działania podejmuje Barbara Pacholska także obecnie pełniąc funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Sokola: http://sokole-tps.pl/
Opracowała Walentyna Szwed
Dodaj komentarz